Na een ritje van drie en een half uur weer thuis. Omdat we geen ontbijt bij het hotel in Hamburg hadden geboekt, onderweg nog even een ontbijtje gehad bij de grote M. Via Nieuweschans Nederland weer binnen gereden. Bij Opende heeft Nico de Shadow nog even bijgetankt en hebben we afscheid van elkaar genomen. Het was weer een avontuurlijke reis met prachtige ontmoetingen. Ook zijn we dankbaar dat we weer veilig zijn thuisgekomen. Nu alleen nog even uitpakken en daarna heerlijk nagenieten. Iedereen die ons heeft gevolgd door het lezen van deze blog, bedankt voor jullie belangstelling en de vele leuke reacties! Hopelijk gaan we weer een keertje samen op reis!

Na een frisse rit aangekomen in Hamburg. Vanmorgen via de noordkant van Polen weer naar het westen gereden. Langs de weg werd een temperatuur van 13 graden aangegeven. Handvatverwarming aan, extra jas onder de motorjas en het was weer prima te doen. Ondanks de lage temperatuur en de bewolking was het toch weer heerlijk toeren. De reis ging voorspoedig. Een leuke onderbreking was dat wij plotseling kwamen te staan voor een pont. De lange rij auto’s die stonden te wachten konden wij voorbij rijden en vervolgens voor aansluiten (Eén van de privileges van een motorrijder :-). Naast ons kwam een bus soldaten te staan wachten. Toen wij het pont mochten oprijden, kwamen alle soldaten uit de bus en gingen zij in looppas ons voor. Wat een eer! Als snel na het verlaten van het pont, reden wij over de grens Duitsland binnen. Via een paar zeer hobbelige wegen tussen de landerijen door bereikten wij de autobahn. Op naar Hamburg. Even na zessen parkeerden wij onze motoren naast het Hotel. Toen we onze spullen van de motor haalden, ontdekte Bertus dat één van zijn zijkoffers niet was vergrendeld. Het is een wonder dat deze tijdens het rijden er niet vanaf is gevallen. Vanavond hebben wij onze laatste avondmaaltijd samen, gevierd bij de Italiaan. Morgen nog ongeveer 330 km en we zijn weer thuis. Op naar onze vrouwen!

Gistermorgen heerlijk ontbeten en na op de foto te zijn gezet door de dochter van de eigenaar van ons verblijf, zijn we vertrokken naar Litouwen. Na een kwartiertje rijden stonden wij bij de grens. Even gestopt om een foto te maken. Uit tegengestelde richting stopte aan de overkant van de weg een camper met een voor mij onbekend kenteken. Het leek wel Chinees! Uit de camper stapten een Aziatische man en vrouw. Mijn interesse was gewekt. In het Engels vroeg ik: Where are you from? China, was het antwoord! Ze waren 10.000 km door Rusland gereden en hadden al een totale reis van 20.000 km achter de rug. Nu waren ze onderweg voor een rondje West Europa. Ook Nederland zouden ze bezoeken. Ik heb ze mijn e-mailadres gegeven en misschien komen ze nog even langs in Kollumerzwaag. Na de leuke ontmoeting aan de grens hebben wij een rondje van 150 kilometer door Litouwen gedaan door een prachtig natuurgebied. Ook hier prachtige bossen en meertjes. Onderweg nog even een uitzichttoren beklommen en de nodige foto’s gemaakt. Halverwege de middag zijn we weer de grens met Polen overgegaan en langs de grens van Rusland (Kaliningrad) naar het westen gereden. Nog even een stop gemaakt bij een meertje waar Bertus en ik onze voeten in hebben gekoeld. Bertus kreeg het aan de stok met een zwaan die hem in de tenen wilde bijten. Onze overnachting hadden wij geboekt in het toeristische plekje Nowa Kaletka. Rond 20:00 uur kwamen op de plek van bestemming. Via een hobbelig betontegel weggetje door het bos kwamen wij aan bij een prachtig groot vakantiehuis aan een meer, waar wij de enige gasten waren. Ver van de bewoonde wereld hoorden wij alleen vogels fluiten en het kabbelen van het meer. Een paradijs! In alle haast werd er nog een maaltijd voor ons bereid. Weer een prachtige dag om nooit weer te vergeten.

Na een redelijke nachtrust vanmorgen richting de Litouwse grens afgereisd. Rond koffietijd een stop gemaakt om de verjaardag van Nico te vieren. Bertus en ik werden getrakteerd op heerlijk warme apfelstrudel met slagroom en een lekkere cappuccino. Het was weer genieten! We reden door prachtige bossen, langs idyllische meertjes. Langs de kant van de weg op hoge palen kijken ooievaren over de rand van hun nest onze motoren voorbij ronken. Ik heb nooit geweten dat dit gedeelte van Polen zo mooi was. Een klein smetje op de dag was dat ik tot mijn grote schrik ontdekte mijn motor weer wat koelvloeistof lekte. In een rustig landweggetje, naast een akker waar een boer met zijn mooie nieuwe John Deere bezig was het land voor te bereiden voor het planten van mais, hebben we mijn motor zo aangepast dat ik gemakkelijk de koelvloeistof kan bijvullen, zonder de halve motor te hoeven demonteren. We hebben besloten het er maar op te wagen en de temperatuur maar goed in de gaten te houden en evt. onderweg bij te vullen. Thuis moet ik hem samen met Rinus maar even goed nakijken. Tijden het aanpassen van mijn motor, kwam de boer ook nog even polshoogte nemen. Een vriendelijke man die goed Duits sprak. Hij had een vriend in Borkum te wonen op de grens met Nederland. Hij verbouwde ook aardappelen. Ik heb nog geprobeerd een aardappellooftrekker van mijn neven te verkopen, maar hij had er nog nooit van gehoord. Waarschijnlijk lag dat aan mijn kromme Duitse uitleg. Na deze stop zijn we weer verder gereden naar de Litouwse grens. We hadden besloten om vlak voor grens nog in Polen te overnachten en morgen even een stukje Litouwen te pakken en dan weer langzaam richting huis te toeren. De tocht ging verder door prachtige bossen van naaldbomen met langs de weg waarschuwingsborden voor overstekende rendieren. Ondanks dat het al in het begin van de avond was toen wij aankwamen bij onze bestemming, genoten we van elke kilometer, onze teller vanaf huis staat bijna op 2000 kilometer. We werden enthousiast welkom geheten op onze overnachtingsplek door een jonge vrouw die goed Engels sprak. Een super locatie! Omdat wij voor een dichte deur stonden van het restaurant in de buurt werd er nog snel een maaltijd voor ons bereid. Toen we haar bedankten, zei ze, zo zijn we, dat is Poolse gastvrijheid! Helemaal top! Wij voelen ons hier thuis! Nu lekker knorren en morgen naar Litouwen.

Omdat mijn motor nog niet klaar was vanmorgen en het begin van de middag rondgedwaald in Poznan. Eerst hebben we aan de rand van een meer een heerlijk glas versgeperste sinaasappelsap gedronken. Het was heerlijk weer, dus wederom genoten. Poznan is een prachtige stad en het bezoeken waard. Na de versnapering bij het meer doorgewandeld naar de oudste kathedraal van Polen. Een prachtig gebouw met veel verhalen, het bezoeken zeker waard. Daarna zijn we teruggegaan naar de Honda garage. De motor was klaar, maar ik moest nog even geduld hebben want ze waren bezig hem te wassen, dit hoorde bij de service. Helemaal top dus! Na de wasbeurt konden wij onze reis weer voortzetten. Wat een genot om weer op mijn eigen motor te rijden. We zijn verder oostelijk getrokken, naar de stad Torun en overnachten nu in een motel langs de snelweg. Het motel is vooral gevuld met werklui die wel biertje lusten. We worden vriendelijk begroet door onze buren. Herinneringen aan mijn tochten naar Roemenië komen bij me boven. Vaak hebben we geslapen in een degelijk motel onderweg in Hongarije. Weer een ervaring rijker. Straks lekker slapen en morgen weer verder trekken.

Na een heerlijke nacht en voortreffelijk ontbijt in Gniezno onze spullen weer gepakt en naar de Honda dealer in Poznan gereden om te informeren naar mijn motor. Bij de dealer te woord gestaan door de vriendelijk en behulpzame Andrzej Domowicz. Gelukkig spraak hij goed Engels en kon ik duidelijk uitleggen wat er aan de hand was. Terwijl de monteurs uitzochten wat er precies aan de hand was, hebben wij een plek om te overnachten in Poznan gezocht en de stad verkend. Poznan, is de vijfde stad van Polen met een rijke geschiedenis. Al wandelend kwamen wij bij het indrukwekkende winkelcentrum Stary Browar. Volgens Wikipedia in 2005 gekozen tot het mooiste winkelcentrum van de wereld met een oppervlakte van 130.000 vierkante meter! We hebben onze ogen uitgekeken. Rond 16:00 uur kreeg ik een telefoontje van de motorzaak dat ze het probleem hadden gevonden. Mijn vermoeden was juist, er was een koelslang gebarsten boven op het motorblok onder de carburateur. Er is door de motorzaak een nieuwe slang besteld, die morgenochtend wordt verwacht. De verwachting is dat ik morgen de motor rond 14:00 uur weer kan halen. Tot die tijd moeten wij ons hier vermaken en dat komt ook helemaal goed. Morgen weer een nieuwe dag in het mooie Polen.

Gistermorgen weer vroeg op weg gegaan, zonnetje erbij, wat wil een mens nog meer! Na een dag over de snelweg, nu het platteland van Polen verkennen. Heerlijke toeren door de gele koolzaad velden. Soms prachtig toerend over gladde nieuw geasfalteerde wegen en soms slingerend de diepe kuilen te ontwijken. Even stilstaan en dan weer doorgaan. Tot twee keer toe kwam er een sterk naar alcohol ruikende man op mij af die mij een hand gaf. We hadden hele conversaties, hij in het Pools en ik in het Fries. Één heb ik maar een euro gegeven, ik begreep dat hij wel heel erge dorst had. Rond het middaguur maakten we een stop voor een koffiebreak. We zaten nog maar net en toen  begon het te hozen. Perfecte timing dus! Na de koffie en versnapering klaarde het weer op en konden wij onze weg vervolgen zonder de regenkleding aan te hoeven. De hele middag hielden wij het droog en Poznan kwam al snel in zicht. 50 Kilometer voor Poznan hebben we besloten om in het stadje Griezno, ongeveer 30 kilometer verder dan Poznan te overnachten. En toe gebeurde het, al rijdende door Poznan, kwam Nico naast mij rijden; Je motor lekt koelvloeistof!

We zijn weer onderweg. Vanmorgen rond half 8 vol goede moed vertrokken richting Polen. Omdat het de afgelopen tijd behoorlijk fris was, hadden wij ons goed ingepakt. Thermokleding onder het motorpak en gaan! Al snel bleek dat deze aanpak voor vandaag een beetje teveel van het goede was. Bij elke stop maar weer een laagje uit en hoe verder we kwamen de jas wat losser. We hebben weer volop genoten, ondanks de drukte zo nu en dan en de vele wegwerkzaamheden. Op tijd even de benen strekken en tijd voor een versnapering. De drûge woarst van beppe (van slager Riemersma út de Westereen) sleepte ons erdoor. Rond half 6 reden wij de parkeerplaats op van onze overnachtingsplek in Szczecin, Polen. De eerste 750 kilometer zijn afgelegd. In het Pension kregen wij een heerlijke Poolse maaltijd voorgeschoteld. Lekkere soep, volgens mij van Spinazie en volgens Nico van broccoli en volgens Bertus; Ik weet niet waar het van gemaakt is, maar het ligt op het puntje van mijn tong. Daarna een lekkere salade met een soort loempia’s van geplet vlees. Ook dit was moeilijk definiëren, maar het smaakte heerlijk! Na het eten de route voor morgen besproken. Er is regen op komst, maar dat mag de pret niet drukken. Wij gaan morgen richting Poznan! Nu alleen nog hopen dat Duncan vanavond het songfestival wint en deze dag kan niet meer stuk.

Alweer een jaar verder. Op zaterdag 18 mei hopen Bertus, Nico en ik er weer opuit te gaan.